Pierścień oring- metoda produkcji, rodzaje, zastosowania

Pierścień oring, czyli pierścień uszczelniający to wykonana z gumy obręcz. Służy do uszczelniania maszyn oraz przedmiotów pracujących pod wysokim ciśnieniem. Oringi nie pozwalają na przedostawanie się cieczy lub gazów poza urządzenie, w którym zostały zastosowane. Narzędzia.

Metody produkcji:

  • kompresyjna (compression moulding CM)- do specjalnej formy wkładany jest prefabrykat, na który zaciska się górna oraz dolna część formy tworząc tym samym oring. Ten sposób sprawdza się jedynie w przypadku wytwarzania uszczelnień w małej skali lub wielkich rozmiarach.
  • wtryskowa (injection moulding IM)- do formy za pomocą specjalnego ślimaka wtłaczany jest prefabrykat. Taka metoda pozwala na uzyskanie oringu o małym rozmiarze lub na wielką skalę.

Charakterystyka:

  • elastyczność- doskonałe dopasowanie do łączonych elementów, ponadto znoszą duże obciążenia
  • wysoka szczelność- sprawdza się to również w warunkach bezciśnieniowych, co sprawia, że są jeszcze bardziej niezawodne. W warunkach z wysokim ciśnieniem rozchodzi się ono na całej powierzchni oringów, co sprawia, że są one szczelne w każdym miejscu.
  • niski koszt- standardowe rozmiary oringów są bardzo tanie w produkcji, co przekłada się na ich niską cenę
  • odporność- oringi posiadają szeroki zakres temperatur pracy, zatem sprawdzą się praktycznie w każdych warunkach atmosferycznych

Rodzaje:

Pierścienie oring można podzielić ze względu na materiał wykonania. Oto kilka przykładów:

  • Oringi HNBR- są wykonane z uwodornionego kauczuku nitrylowego, co zapewnia znacznie lepszą odproność termiczną w granicach od -30ºC do aż +150ºC. Ponadto cechuje je dobra odporność na użycie tłuszczów, takich jak bio-oleje, zwierzęce oraz roślinne, oleje napędowe, etc.
  • Oringi EPDM- cechują się przede wszystkim dobrymi właściwościami mechanicznymi oraz wysoką odpornością na gorącą wodę lub parę oraz ozon. Do ich wykonania wykorzystuje się kauczuk etylenowo-propylenowo-dienowy, który zwiększa odporność na promieniowanie UV oraz słabe rozpuszczalniki, czy rozcieńczone zasady oraz kwasy.
  • Oringi NBR- najczęściej spotykany rodzaj oringów. Wykonane są z kauczuku butadienowo-akrylonitrylowego. Sprawdzają się przy produktach ropopochodnych oraz naftowych. Posiadają wysoką odporność na ścieranie oraz trwałe uszkodzenia, takie jak odkształcanie czy zerwanie. Mogą pracować w zakresie temperatur od -30ºC do +120ºC, jednakże maksymalna temperatura wody to 60ºC. Ponadto należy pamiętać, że nie są odporne w przypadku stosowania ozonu oraz w przypadku zróżnicowanych warunków atmosferycznych.
  • Oringi PTFE- są to oringi wykonane z teflonu. Nie są one tak elastyczne jak poprzednie rodzaje, jednakże zastosowanie teflonu sprawia, że zakres temperatur pracy wzrasta aż do od -200ºC do +200ºC. Dodatkowo posiadają wysoką odporność na środki chemiczne. Z racji tego, że nie posiadają smaku ani zapachu mogą zostać wykorzystane w maszynach dynamicznych pracujących z żywnością oraz lekami, jednakże w takich sytuacjach wymagany jest odpowiedni certyfikat.

Oringi to najczęściej wykorzystywany typ uszczelnień, sprawdzający się w niemal każdej gałęzi przemysłu ze względu na różnorodność materiałów wykorzystanych do ich produkcji.